ارتباط تنوع غذایی با چاقی و چاقی شکمی در میان دانشجویان دختر اصفهانی

سابقه و هدف: تنوع غذایی یکی از شاخص های نشان دهنده وضعیت کل رژیم غذایی دریافتی است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین امتیاز تنوع غذایی dds (dietary diversity score)، چاقی و چاقی شکمی در میان دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان انجام شد. افراد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 289 دانشجوی سالم دختر 18 تا 28 ساله که نماینده دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند. دریافت غذایی معمول افراد با استفاده از یک پرسشنامه بسامد خوراک معتبر (validated) ارزیابی شد. dds بر اساس امتیازدهی به 5 گروه غذایی محاسبه شد. وزن، قد و دور کمر بر اساس روش های استاندارد اندازه گیری شد. افراد بر اساس محدوده های چارک های امتیاز تنوع رژیمی تقسیم بندی شدند. یافته ها : میانگین (± انحراف معیار) نمایه توده بدن و دور کمر به ترتیب kg/m2 1/5±9/25 و cm 14±5/85 بود. میانگین (± انحراف معیار) امتیاز تنوع غذایی 12/1±78/6 بود. احتمال وجود چاقی با افزایش چارک های dds کاهش یافت (نسبت شانس بین چارک ها: 00/1، 39/0، 30/0، 20/0، 04/0>p). همین روند برای چاقی شکمی نیز مشاهده شد (00/1، 53/0، 35/0، 20/0، 03/0>p). افرادی که در پایین ترین چارک dds قرار داشتند، بیش از دیگران در معرض خطر اضافه وزن بودند. نتیجه گیری: ارتباط معکوسی بین dds با چاقی و چاقی شکمی در دانشجویان دختر اصفهانی مشاهده شد. مطالعات آینده نگر بیشتری برای اثبات این یافته ها لازم است. واژگان کلیدی: امتیاز تنوع غذایی، تنوع غذایی، چاقی، چاقی شکمی، اضافه وزن